Ben je gelukkig daar?

Een lieve collega die ik al een tijdje niet gesproken had vroeg me ‘En? Ben je gelukkig daar?’

 Ik merkte dat ik niet meteen ‘Ja! Ziels!’ riep. En dat een beetje gek vond. Want ja, dat was toch het hele punt, van zo’n emigratieverhaal? Dat je daar gelukkig van wordt? Dus wat was dat dan, die aarzeling? 

Optie 1: ik ben niet gelukkig. Eh, nou nee. Dat is het niet (gelukkig)

Wat dan? (En waarom is het interessant om hierover te schijven, vraag je je misschien af. We zullen zien ;-)) Ik denk namelijk dat deze vraag precies een aantal zaken blootlegt waar je als wereldburger/emigrant/expat/moderne nomade mee te maken krijgt.  Want het  lijkt al snel nogal groots en meeslepend, een expat-bestaan of verhuizen naar het buitenland. Een Big Life. Dus het is ook wel logisch dat iemand dan een Big Question stelt (‘Ben je gelukkig?’ in plaats van ‘hey, hoe is het?) Overigens, to be fair, het kan ook gewoon zijn dat deze collega  direct voor de kern gaat. Zie ik haar ook wel voor aan.

Maar ja, hoe beantwoord je zo’n vraag… ?

Dat ik mijn antwoord zo snel niet aan elkaar gefröbeld kreeg, kwam denk ik door 2 dingen. 

Ten eerste: Wat is dat precies – ‘gelukkig zijn’? Hoe definieer je dat? 

– ‘Een aanhoudende staat van gelukzaligheid’? (momenten van gelukzaligheid. Dat heus. Blij, dat ook best vaak. Maar ‘aanhoudend én gelukzalig’? Hmmm). 

– ‘Dat alles van een leien dakje gaat’? (nope) Of, zoals volgens encyclo: 

– ‘tevreden met de huidige levensomstandigheden’? (ja, dat op zich heus, maar jemig, wat voor een flauwe beschrijving van geluk is dat nou weer?!) 

En vooral dat leien dakje, dat heb je gewoon vaak niet als je in het buitenland woont en nog aan het settelen bent. Want dan heb je best vaak gedoe. Met zaken waarvan je niet weet hoe ze werken, met dingen die geregeld moeten worden of die gewoon niet lopen (ik zal je mijn anekdote van vanochtend over de boodschappen die ik online besteld had besparen. Only in France, zullen we maar zeggen)

En iedereen moet z’n plekje vinden, en vooral de kinderen hebben daar ook regelmatig hulp, steun en aandacht van ons bij nodig. En ik kreeg bij de nieuwe lockdown ook even spontaan last van dingen willen die nu ineens niet kunnen (terwijl ik ze anders ook nooit deed ) Dus daar moest ik even een vriendin over bellen. Dus ondanks dat het heus prima gaat met mij, stond dat gevoel van gelukzaligheid ineens niet zo erg op de voorgrond. 

En het tweede waar ik op bleef hangen was het toevoegsel ‘daar’.  Want dat impliceert dat ‘hier’ wonen mij gelukkig maakt. En dat doet het ook hoor. De prachtige zonsondergang gisteren boven de heuvels achter het huis. En de ruimte en de tuin, en de kinderen die hadden bedacht dat ze op een varken konden rijden (ehm ja. Creatief van ze. En hilarisch, want varkens reageren verrassend genoeg toch net iets anders dan het gemiddelde manegepaard.) Maar mijn tuin in Nederland maakte me ook gelukkig. En wandelen langs de IJssel. En het licht in Nieuw Zeeland toen ik daar woonde. En de farm van vrienden. En allerlei andere plekken op de wereld, waar ik op reis of  vakantie was, of onderweg ergens anders naartoe langskwam.

Dus daar zat het hem, denk ik. In het woord ‘daar’. Omdat geluk en plaats voor mij niet zoveel met elkaar te maken hebben.  Dat geluk niet komt doordat je emigreert. Of de perfecte plek uitkiest. 

Waarom dan al dat gedoe, zou je denken? (Goede vraag :-D) Zelf zou ik zeggen: omdat het tof is je leven in eigen hand te nemen en er iets goeds van te maken. Omdat dit een prachtige planeet is met geweldige plaatsen en mensen. En omdat ik in het buitenland een gevoel van vrijheid ervaar wat ik in Nederland soms mis. Maar ook dat komt niet door externe factoren. Het komt vooral omdat ik in het buitenland sneller doe wat ik zelf wil, in plaats van hoe het hoort  -want dat weet ik namelijk toch niet. Lekker fijn:-)

Overigens denk ik wel dat een expat avontuur of emigratie je gelukkig kan maken. Omdat je uit je comfortzone komt. Stappen zet, nieuwe dingen doet. En daardoor jezelf beter leert kennen. Merkt hoeveel lef je hebt en bereid bent het avontuur aan te gaan. De kunst is overigens wel om daar af en toe bij stil te staan. En niet opgeslokt te worden door dagelijkse sleurdingen. Dus check af en toe bij jezelf hoe het staat met je geluk en waar je gelukkig van wordt.  Maak een lijstje van kleine dingen waar je vandaag gelukkig van wordt. En grote dingen waar je je voor in wil zetten. Helpt echt. Ik wens je veel geluk.